บทคัดย่อ

             การวิจัยครั้งนี้  มีวัตถุประสงค์คือ  ๑. เพื่อศึกษาสภาพการมีส่วนร่วมของผู้บริหารในการจัดวางระบบการควบคุมภายในของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย  ๒. เพื่อศึกษาองค์ประกอบการควบคุมภายในของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย และ ๓. เพื่อเสนอรูปแบบการมีส่วนร่วมของผู้บริหารในการจัดวางระบบการควบคุมภายในของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

            ระเบียบวิธีวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพ และการวิจัยเชิงปริมาณ การวิจัยเชิงคุณภาพเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน ๒๖ รูป/คน เลือกแบบเจาะจงจากผู้เชี่ยวชาญ เครื่องมือเก็บข้อมูลได้แก่แบบสัมภาษณ์เชิงลึกที่มีโครงสร้าง เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกแบบตัวต่อตัว และจากผู้มีส่วนร่วมในการสนทนากลุ่มเฉพาะอีก จำนวน ๙ รูป/คน เลือกแบบเจาะจงจากผู้เชี่ยวชาญ วิเคราะห์ข้อมูลจากทั้งสองขั้นตอนด้วยการพรรณนาความ  ส่วนการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นผู้บริหาร ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย จำนวน ๑๙๖ รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ได้แก่ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

            ผลการวิจัยพบว่า  

    ๑. สภาพการมีส่วนร่วมของผู้บริหารพบว่า ๑)สภาพการมีส่วนร่วมด้านการให้ข้อมูล คือ องค์ความรู้เกี่ยวกับการควบคุมภายใน และการถ่ายทอดข้อมูลจากส่วนกลางไปสู่ส่วนภูมิภาค เนื่องด้วยมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยเป็นหน่วยงานใหญ่มีหน่วยงานย่อยจำนวนมากกระจายอยู่ทั่วประเทศ ๒)สภาพการมีส่วนร่วมในการเปิดรับความคิดเห็น และแสดงความคิดเห็น คือ โอกาสที่จะมีเปิดรับความคิดเห็นซึ่งยังมีน้อย ความไม่กล้าแสดงความคิดเห็นของบุคลากรในหน่วยงาน เนื่องด้วยมหาวิทยาลัยเป็นมหาวิทยาลัยสงฆ์ วัฒนธรรมองค์กร ถือความอาวุโส ลำดับอายุ ลำดับตำแหน่ง และความเกรงใจ การทำงานโดยการเปิดรับความคิดเห็น จึงมีน้อย และผู้บริหารระดับต้นไม่กล้าที่จะแสดงความคิดเห็น การแสดงความคิดเห็นที่ดีต้องมีองค์ความรู้ด้านการควบคุมภายในที่ถูกต้องและเพียงพอ ๓)สภาพการมีส่วนร่วมด้านการวางแผนและตัดสินใจร่วมกันมาจากผู้บริหารระดับสูง ๔)สภาพการพัฒนาศักยภาพการมีส่วนร่วม คือการตระหนักรู้ การรู้จริง รู้แน่ชัด ในการควบคุมภายในยังไม่เพียงพอ และการสร้างความเข้าใจให้กับบุคลากรเป็นระดับที่ผู้บริหารตระหนักถึงความสำคัญและประโยชน์ของการมีส่วนร่วม แต่เนื่องด้วยภาระงานที่ล้นมือของผู้บริหาร ทำให้ไม่สามารถพัฒนาศักยภาพการมีส่วนร่วมได้

    ๒. สภาพองค์ประกอบการควบคุมภายในของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ในปัจจุบัน เป็นองค์ประกอบการควบคุมภายในด้านการศึกษา ส่วนองค์ประกอบอื่น การบริหารพัสดุ การบริหารสินทรัพย์ การบริหารรายได้ และการบริหารค่าใช้จ่าย ดำเนินการตามระบบการควบคุมภายในที่กำหนดโดยหน่วยงาน การจัดวางตามหลักการตามระเบียบคณะกรรมการตรวจเงินแผ่นดินว่าด้วยมาตรฐานการควบคุมภายในจะทำให้มหาวิทยาลัยมีระบบการควบคุมภายในที่รัดกุมยิ่งขึ้น และผลการวิจัยเชิงปริมาณพบว่าผู้บริหารให้ความสำคัญต่อองค์ประกอบการควบคุมภายในเรียงจากค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อยดังนี้ ๑)การติดตามประเมินผล ๒.๘๑ ๒)สภาพแวดล้อมการควบคุม ๒.๗๗ ๓)สารสนเทศและการสื่อสาร ๒.๔๑ ๔)กิจกรรมการควบคุม ๒.๓๘ และ ๕)ความเสี่ยง ๒.๓๕

    ๓. รูปแบบการมีส่วนร่วมของผู้บริหารในการจัดวางระบบการควบคุมภายในของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย ๑) การให้ข้อมูล เป็นส่วนร่วมด้านสภาพแวดล้อมการควบคุมเป็นหลัก ได้แก่ การให้ข้อมูลเกี่ยวกับ โครงสร้างองค์กร การกำหนดหน้าที่รับผิดชอบ ด้านจริยธรรม การบริหารบุคลากร ความรู้ด้านการควบคุมภายใน ๒) การเปิดรับความคิดเห็น เป็นส่วนร่วมด้านการประเมินความเสี่ยงเป็นหลัก ได้แก่ การแสดงความคิดเห็นเรื่อง ปัจจัยเสี่ยง การระบุความเสี่ยง การจัดทำแผนปฏิบัติงานบริหารความเสี่ยง ๓) การวางแผนร่วมกันและการตัดสินใจ เป็นส่วนร่วมกำหนดกิจกรรมการควบคุมเป็นหลัก ได้แก่ การจัดทำแผนพัฒนามหาวิทยาลัย จัดทำแผนงบประมาณประจำปี  ตัดสินใจในการหามาตรการควบคุมเพื่อลดความเสี่ยง การจัดทำแผนพัฒนาบุคลากร ๔) การพัฒนาศักยภาพในการมีส่วนร่วม เป็นส่วนร่วมด้านสารสนเทศและการสื่อสารเป็นหลัก ได้แก่ การสร้างความเข้าใจในการใช้ระบบสารสนเทศและการสื่อสารของมหาวิทยาลัย การเพิ่มศักยภาพโดยการฝึกอบรมความรู้ด้านสารสนเทศและการสื่อสาร การเผยแพร่ข้อมูลสารสนเทศและการสื่อสารด้านการควบคุมภายใน.

ดาวน์โหลด