หน้าหลัก ค้นหา ติดต่อ สมุดโทรศัพท์ การเรียน/การสอน เหตุการณ์ แผนที่เว็บ Thai/Eng
MCU

หน้าหลัก » พระครูสุวรรณกิจสุนทร (สมศักดิ์ ฐิตสีโล)
 
เข้าชม : ๒๐๐๔๔ ครั้ง
ศึกษาการละกามฉันทนิวรณ์ในการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา
ชื่อผู้วิจัย : พระครูสุวรรณกิจสุนทร (สมศักดิ์ ฐิตสีโล) ข้อมูลวันที่ : ๑๖/๐๘/๒๐๑๗
ปริญญา : พุทธศาสตรมหาบัณฑิต(การบริหารจัดการคณะสงฆ์)
คณะกรรมการควบคุมวิทยานิพนธ์ :
  พระราชโมลี (มีชัย วีรปญฺโญ)
  ชัยชาญ ศรีหานู
  -
วันสำเร็จการศึกษา : ๒/มีนาคม/๒๕๕๘
 
บทคัดย่อ

 

บทคัดย่อ

วิทยานิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ เพื่อศึกษากามฉันทนิวรณ์ในคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาท เพื่อศึกษาหลักการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา และเพื่อศึกษาการละกามฉันทนิวรณ์ในการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา  โดยศึกษาข้อมูลจากคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาทและเอกสารอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง รวบรวม สรุป วิเคราะห์ เรียบเรียงบรรยายเชิงพรรณนา ตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญ จากการศึกษาพบว่า

             กามฉันทะ คือ ความพอใจรักใคร่ เพลิดเพลินอยู่ในกามคุณ ๕ เป็นสภาวธรรมที่เกิดขึ้นกับจิต โดยองค์ธรรม คือ โลภเจตสิกเป็นมูลเหตุ กามฉันทนิวรณ์เกิดขึ้นจากสาเหตุ คือ อโยนิโสมนสิการ เพราะขาดการพิจารณาอย่างแยบคาย ๆ เนื่องจากจัดเป็นปริยุฏฐานกิเลสอันปิดกั้นจิตหรือห้ามจิตไม่ให้สงบเป็นสมาธิ เป็นอกุศลธรรมที่คอยกดทับจิต ปิดกั้นปัญญาไม่ให้เข้าถึงพระนิพพาน สภาวธรรมของนิวรณ์เป็นสิ่งที่ปรากฏเกิดขึ้นตามธรรมดาของเหตุปัจจัย สาเหตุของการเกิดกามฉันทนิวรณ์มี
๒ ประการ คือ ๑) สุภนิมิต และ ๒) อโยนิโสมนสิการ กามฉันทนิวรณ์มีแต่โทษ ไม่มีประโยชน์ต่อการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา ผู้ต้องการความเจริญทางวิปัสสนาจึงควรละเสียเพื่อความเจริญทางวิปัสสนา

 

             วิปัสสนาภาวนา คือวิธีการปฏิบัติสำหรับฝึกฝนอบรมจิตให้เกิดปัญญาให้เกิดความรู้แจ้งในอริยสัจ ๔ ด้วยการพิจารณาสภาวะของความเป็นจริง เห็นแจ้งพระไตรลักษณ์ ในการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาจะต้องปฏิบัติตามแนวสติปัฏฐาน ๔ คือ ๑) กายานุปัสสานาสติปัฏฐาน ๒) เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน ๓) จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน และ ๔) ธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน ผู้ปฏิบัติรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงของสภาวธรรมคือรูป–นาม จนเกิดปัญญาญาณถอนอภิชฌา (ความยินดี) และ โทมนัส ไม่ยึดมั่นถือมั่นละกิเลสได้ย่อมได้อานิสงส์คือผู้ปฏิบัติได้ บรรลุมรรค ผล และนิพพาน ละกิเลสได้โดยสิ้นเชิง 

 

             การละกามฉันทนิวรณ์ คือ การกำจัด การละขาด โดยละเหตุคือ อโยนิโสมนสิการ ด้วยการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา ๒ วิธี คือ ๑) อสุภารมฺมณํ คือการเอาใจใส่อารมณ์โดยความเป็นของไม่สวยไม่งาม และ ๒) โยนิโสมนสิการ คือทำไว้ในใจโดยอุบายอันแยบคาย ๖ อย่างคือ ๑) การถืออสุภนิมิตเป็นอารมณ์ ๒) หมั่นเจริญอสุภภาวนาเนือง ๆ ๓) สำรวมอินทรีย์ทั้งหลาย ๔) รู้ประมาณในการบริโภคอาหาร ๕) คบแต่กัลยาณมิตร และ ๖) สนทนากันแต่ธรรม แล้วจึงเจริญวิปัสสนาเพียรกำหนดรู้ อยู่กับ รูป–นาม ปัจจุบัน มีสติตั้งมั่น รู้เห็นตามความเป็นจริงกับอารมณ์ปัจจุบัน เกิดญาณปัญญา บรรลุธรรม มรรค ผล และนิพพาน กามฉันทนิวรณ์จะละได้อย่างเด็ดขาดด้วยอรหัตตมรรคเท่านั้น

ดาวน์โหลด

 
 
สงวนลิขสิทธ์โดยมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ 
พัฒนาและดูแลโดย : webmaster@mcu.ac.th 
ปรับปรุงครั้งล่าสุดวันพฤหัสบดี ที่ ๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๕