การวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ๑.ศึกษาการบริหารจัดการเสนาสนะภายในวัด
ตามมาตรฐานสุขาภิบาล อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ ๒.วิเคราะห์ผลเปรียบเทียบความคิดเห็นของพระสงฆ์ต่อการบริหารจัดการเสนาสนะภายในวัด ตามมาตรฐานสุขาภิบาล อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ  จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล ๓.เสนอแนะ ปัญหา อุปสรรค การบริหารจัดการเสนาสนะภายในวัด ตามมาตรฐานสุขาภิบาล อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ

             ระเบียบวิธีวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณโดยการสำรวจด้วยแบบสอบถามซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ ๐.๙๔๗ กับกลุ่มตัวอย่าง คือพระสงฆ์ในอำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ จำนวน ๒๑๒ รูป วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสังคมศาสตร์ สถิติที่ใช้คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ  ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการทดสอบค่าเอฟ ด้วยวิธีวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวและงานวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน ๑๐รูป/คน โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณาสรุปเป็นความเรียง

ผลการวิจัยพบว่า 

               ๑. การบริหารจัดการเสนาสนะตามมาตรฐานสุขาภิบาลภายในวัด อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก (=๔.๓๒, S.D. = ๐.๓๕๘)  และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า อยู่ในระดับมาก คือด้านจัดที่อยู่อาศัยให้ได้ตามความต้องการของร่างกาย (=๔.๔๙, S.D. = ๐.๔๙๐) ด้านจัดที่อยู่อาศัยให้ได้ตามความต้องการทางจิตใจ (=๔.๔๘, S.D. = ๐.๔๖๖) ด้านจัดที่อยู่อาศัยให้มีความปลอดภัยจากโรคติดต่อ (=๔.๒๓, S.D. = ๐.๔๐๕) และด้านจัดที่อยู่อาศัยให้มีความปลอดภัยจากอุบัติเหตุ (=๔.๐๘, S.D. = ๐.๓๘๓) ตามลำดับ

               ๒. ผลการเปรียบเทียบระดับความคิดเห็นต่อการบริหารจัดการเสนาสนะตามมาตรฐานสุขาภิบาลภายในวัด อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ โดยจำแนกตามสถานส่วนบุคคล คือ อายุ,พรรษา,ตำแหน่งทางคณะสงฆ์,วุฒิการศึกษาปริยัติธรรม(แผนกเปรียญธรรม) ต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการบริหารจัดการเสนาสนะตามมาตรฐานสุขาภิบาลภายในวัด อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ ไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมุติฐานการวิจัย ส่วนพระสงฆ์ที่มีวุฒิการศึกษาปริยัติธรรม (แผนกนักธรรม), (แผนกสามัญ), ที่ต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการบริหารจัดการเสนาสนะตามมาตรฐานสุขาภิบาลภายในวัด อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๕ จึงยอมรับสมมุติฐานการวิจัย

               ๓.ปัญหา อุปสรรค ในการบริหารจัดการเสนาสนะตามมาตรฐานสุขาภิบาลภายในวัด อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ คือ ด้านจัดที่อยู่อาศัยให้ได้ตามความต้องการร่างกาย อากาศร้อนในช่วงหน้าร้อนมีหน้าต่างน้อยเกินไป ด้านจัดที่อยู่อาศัยให้ได้ตามความต้องการทางจิตใจ ขาดสวนหย่อมสวนดอกไม้บริเวณกุฏิที่พักอาศัย ด้านจัดที่อยู่อาศัยให้มีความปลอดภัยจากอุบัติเหตุ บริเวณพื้นกุฏิ พื้นห้องน้ำลื่นเกินไป ด้านจัดที่อยู่อาศัยให้มีความปลอดภัยจากโรคติดต่อ กุฏิแต่ละห้องยังขาดมุ้งลวดกันยุงตามหน้าต่างและประตู และข้อเสนอแนะ ในการบริหารจัดการเสนาสนะตามมาตรฐานสุขาภิบาลภายในวัด อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ คือ ด้านจัดที่อยู่อาศัยให้ได้ตามความต้องการร่างกาย ทำหน้าต่างให้พอดีกับห้องและควรติดตั้งพัดลมฝาผนังไว้ประจำกุฏิ ด้านจัดที่อยู่อาศัยให้ได้ตามความต้องการทางจิตใจ ปลูกสวนหย่อมสวนดอกไม้ ให้มีไม้ดอกไม้ประดับ ไว้ตามบริเวณกุฏิที่พักอาศัยให้เพียงพอ ด้านจัดที่อยู่อาศัยให้มีความปลอดภัยจากอุบัติเหตุ ปูพื้นกระเบื้องที่ไม่ลื่น ปูพื้นกระเบื้องหยาบในห้องน้ำเพื่อป้องกันการลื่น ด้านจัดที่อยู่อาศัยให้มีความปลอดภัยจากโรคติดต่อ ติดตั้งมุ้งลวดประตูหน้าต่างให้ครบทุกกุฏิเพื่อป้องกันยุงลายโรคติดต่อ การบริหารจัดการเสนาสนะตามมาตรฐานสุขาภิบาลนั้นควรมีการอบรมถวายความรู้ให้แก่เจ้าอาวาส ไวยาวัจกรวัด เกี่ยวกับเสนาสนะที่อยู่อาศัยให้ถูกต้องตรงตามมาตรฐานสุขาภิบาล มีการสำรวจความปลอดภัยพื้นฐานและจัดระบบสาธารณูปโภคภายในวัดเป็นประจำทุก ๖ เดือน เพื่อเป็นประโยชน์ในการบริหารจัดเสนาสนะตามาตรฐานสุขาภิบาลภายในวัด อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ

  Download