เข้าชม : ๒๐๐๔๐ ครั้ง |
การศึกษาเปรียบเทียบปรัชญาการเมืองของขงจื๊อกับพุทธปรัชญาเถรวาท (๒๕๔๓) |
|
ชื่อผู้วิจัย : |
พระมหาอภิวิชญ์ ธีรปญฺโญ (ศรียะอาจ) |
ข้อมูลวันที่ : ๑๗/๐๘/๒๐๑๐ |
ปริญญา : |
พุทธศาสตรมหาบัณฑิต(ปรัชญา) |
คณะกรรมการควบคุมวิทยานิพนธ์ : |
|
พระสุธีวรญาณ (ณรงค์ จิตฺตโสภโณ) |
|
ผศ.ดร.สมภาร พรมทา |
|
ดร.วีรชาติ นิ่มอนงค์ |
วันสำเร็จการศึกษา : |
๒๖ เมษายน ๒๕๔๓ |
|
บทคัดย่อ |
วิทยานิพนธ์นี้ มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาเปรียบเทียบปรัชญาการเมืองของขงจื๊อ กับพุทธปรัชญาเถรวาท โดยผู้วิจัย ได้แบ่งประเด็นที่สำคัญในการศึกษาออกเป็น ๓ ประการคือ (๑) ปรัชญาการเมืองของขงจื๊อ (๒) ปรัชญาการเมืองของพุทธปรัชญาเถรวาท และ (๓) การศึกษาเปรียบเทียบปรัชญาการเมืองของขงจื๊อกับพุทธปรัชญาเถรวาท
ผลจากการวิจัยมีข้อสรุปที่สำคัญคือ
(๑) การเมืองในทรรศนะของขงจื๊อ เป็นเรื่องของการปรับปรุงแก้ไขให้ถูกต้อง ในความหมายที่ว่า ปัญหาทางการเมืองที่เกิดขึ้น ล้วนมีสาเหตุมาจากการไม่ปฏิบัติตามหน้าที่ของบุคคลในสังคม นับตั้งแต่ตัวผู้ปกครอง กระทั่งถึงประชาชนผู้ถูกปกครอง ผู้ปกครองจึงต้องเข้าไปทำหน้าที่ปรับปรุงแก้ไขให้ถูกต้อง เพื่อให้เกิดความมั่นคง ขงจื๊อมองว่า การจะบรรลุถึงจุดประสงค์ดังกล่าวได้ ต้องเริ่มต้นที่ตัวผู้ปกครอง โดยผู้ปกครองจะต้องเป็นแบบอย่างที่ดีงามให้กับประชาชน ให้การศึกษาแก่ประชาชน เพราะการศึกษาจะช่วยให้ประชาชนแยกแยะผิดชอบ ชั่วดี ปฏิบัติได้ถูกต้องตามสถานภาพที่เกี่ยวข้องกับตน และที่ตนเข้าไปเกี่ยวข้อง
(๒) พุทธปรัชญาเถรวาท มองการเมืองในฐานะเป็นองค์กร หรือตัวกลาง ในการที่จะเข้าไปจัดแจง หรือจัดสรรผลประโยชน์ให้เกิดความเป็นธรรมแก่ประชาชนทุกฝ่าย โดยการเข้าไปทำหน้าที่ดังกล่าว ประชาชนคือผู้ยินยอมมอบอำนาจในการจัดการ ซึ่งอำนาจดังกล่าวก็จะต้องเป็นไปโดยธรรม ผู้ที่เข้าไปทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองจึงต้องดำรงอยู่ในศีลธรรม หากปราศจากศีลธรรมแล้วการปกครองย่อมไม่อาจบรรลุจุดมุ่งหมายได้ พุทธปรัชญาเถรวาทจึงเน้นที่หลักศีลธรรมเป็นสำคัญ
(๓) ทั้งขงจื๊อและพุทธปรัชญาเถรวาท มองการเมืองในแง่ของวิวัฒนาการทางธรรมชาติ และสังคม การอยู่ร่วมกันของคนหมู่มาก ก่อให้เกิดความจำเป็นในการที่จะต้องมีผู้ปกครองเข้ามาเป็นตัวกลาง หรือตัวแทน ทำหน้าที่คอยดูแล เพื่อให้เกิดความสงบสุขในสังคม ทั้งนี้ก็โดยพื้นฐานความเชื่อที่ว่า ทุกคนเกิดมามีความไม่เท่าเทียมกัน ทั้งกำลัง สติ ปัญญา ความสามารถ สังคมจึงมีการแบ่งชั้นสูงต่ำ และปกครองกันตามลำดับ ๆ
ขงจื๊อนอกจากเป็นครูสอนศีลธรรมแล้ว บทบาทหนึ่งของท่านก็คือเป็นนักการเมือง ด้วย ความเป็นนักการเมือง ทำให้ท่านสามารถแสดงบทบาทการเมืองได้โดยไม่มีข้อจำกัด ส่วนพระพุทธเจ้าทรงดำรงสถานะเป็นศาสดา วิธีการของพระองค์จึงกระทำการโดยผ่านคำสอนทางศาสนา อย่างไรก็ตาม เมื่อดูจุดมุ่งหมายของทั้งสองท่านแล้ว ล้วนมีเป้าหมายอย่างเดียวกันคือ ความอยู่ดีกินดี ความอยู่เย็นเป็นสุขของประชาชน จะต่างกันแต่เพียงว่า ขงจื๊อมุ่งเป้าหมายเพียงแค่ความสุขแบบโลก ๆ ขณะที่พุทธปรัชญาเถรวาท เน้นทั้งสุขแบบโลก ๆ (โลกิยสุข) และความสุขที่อยู่เหนือโลก (โลกุตตรสุข)
|
|
Download :
254319.pdf |
|